Սփյուռք բաժնի նյութերը։

Սիրելի՛ Շահան,

Երէկ՝ Կիրակի գիշեր Պէյրութէն ստացայ լիբանանահայ մամուլի վերջին օրերուն թիւերը, եւ ըստ սովորութեանս, զանոնք լափեցի երէկ եւ այսօր:

«Ազդակ»ի հրապարակումներուն առնչուած կ’ուզեմ կարգ մը կէտեր յանձնել ուշադրութեանդ:

— 11 Յուլիսի թիւի 5-րդ էջին մէջ հրապարակուած՝ Արսէն Յակոբեանի պատասխանին մէջ մուտքագրման վրիպակները շատ-շատ էին: Բացի անոնցմէ, տեղ գտած էր ռուսաբանութիւն գարշահոտող «ցանկացած» բառը՝«իւրաքանչիւր», «ամէն», «որեւէ» հայերէն բառին փոխարէն: Կ’առաջարկեմ, որ թերթին բոլոր աշխատակիցները զգուշացնես, որ արեւելահայերէնով ստացուած նիւթերուն մէջ «ցանկացած» եւ «ստացուիլ» ՅՈՅԺ ԱՆՑԱՆԿԱԼԻ ռուսաբանութիւնները ԱՆՊԱՅՄԱՆՕՐԷՆ փոխարինեն յիշածս բառերով եւ «պատահիլ», «ըլլալ», «տեղի ունենալ»,«յաջողիլ» կամ «կատարուիլ» բայերով՝ ըստ նախադասութեան իմաստին: Շարունակությունը →

Բազմերանգ սփիւռքի ինքնուրոյն ազգային քաղաքականութեան ի խնդիր

«ՄԷԿՈՒԹԻՒՆ» ԵՒ ԱԶԳԻ ԶՈՅԳ ԹԵՒԵՐ

Պատմութեան դժբախտ պարտադրանք, հայ ազգը կը գոյատեւէ երկու թեւերով, Հայաստանի Հանրապետութիւն եւ Սփիւռք: Զգացական հայրենասիրութիւնը, որ ինքզինք շնչահեղձ կ՛ընէ բարեսիրութեան եւ զբօսաշրջութեան ոլորտներուն մէջ, մեր բոլորի մեղսակցութեամբ, ցարդ թոյլ չտուավ «ղեկավարութիւններ» ու մակարդակին այս խնդիրը քննել, առանց աչքի կապանքներու, նեղլիկ շահախնդրութիւններու, պատահական եւ պատեհապաշտներու կարծիքներու: Միակ նախադրեալը, երեւութապէս հասկնալի եւ ընդունելի համարուողը «հայ ազգ» հասկացողութիւնն է, թէեւ, եթե պեղենք, կը տեսնենք որ անոր մէջ ոչ նոյն բանը կը դնենք ոչ նոյն բանը կը տեսնենք:

Շարունակությունը →

Զիս պահապան հրեշտակ հայ լեզվին կկոչեք. ո՜ւր էր

թե ունենայի հրեշտակի մը թևերն ու թռիչքը, թռչեի

հասնեի քաղաքե քաղաք, դռնե դուռ, և ամեն հայու սրտին

մեջ հրդեհներ հանեի, հայ լեզուն սիրելու, գգվելու, անոր վրա գուրգուրալու:

Արսեն Ղազիկյան

Ինչո՞ւ ենք սիրում հայոց լեզուն, ինչո՞ւ ենք այդ լեզուն կոչում մայրենի:

Գուցե պատճառն այն է, որ մեր լսած առաջին բառերը, առաջին կաթոգին խոսքերը, օրորոցային երգերը մեր մորի՞ց ենք լսում և դրա՞ շնորհիվ է, որ հայոց լեզուն մեզ համար դառնում է նույնքան հարազատ, որքան մայրը:

Շարունակությունը →

BERKELEY, Calif.—After many long years, the Armenian Alphabet sculpture called “Three Apples from Heaven” has finally found a home in the Doe Library at the U.C. Berkeley campus. A dedication celebrating the event was held September 15th, 2013 in the library. The day was hosted by UCBAA and attended by many who worked long and hard to achieve the sculpture’s placement. Elaine Anderson, Evelyn Boyd and Haiganoush Pressler were three who worked tirelessly with the library and its staff, and now the sculpture is beautifully exhibited in the library.

The sculpture was donated by Richard Terzian, a 1951 graduate of U.C. Berkeley. Richard was born in New York City, attended schools there and only spoke Armenian until he was seven years old. In 1945 he was drafted into the army and after his service came west to U.C. Berkeley, where he studied physics and decided to remain there. He said, “I thought I had entered dreamland— it never snows here, and I’m not going back to New York.” After his graduation, Richard moved to Los Angeles where he received a Master’s degree in Engineering from UCLA and worked for Hughes Aircraft, RCA and TRW.

Շարունակությունը →

Երեւան, 7 Սեպտեմբեր 2013[1]

«Ազդակ» օրաթերթի խմբագրութեան,

Լիբանանահայ մամուլին եւ առհասարակ մամուլին կը հետեւիմ անոնց թղթային տարբերակներով: «Յետամնաց» ըլլալով, նոյն նիւթերուն ընթերցումը Համացանցով` ուղեղս նոյն տարողութեամբ չ’ընկալեր:

Երէկ Պէյրութէն ստացայ լիբանանահայ մամուլի վերջին օրերու թիւերը: Քիչ առաջ սկսայ զանոնք աչքէ անցընել, իսկ կարեւոր նկատածս գրութիւնները` ծայրէ ծայր ընթերցել: «Ազդակ»ի 31 Օգոոտոսի թիւի 10-րդ էջին վարի ձախ կողմը յանկարծ աչքիս զարկաւ անգլերէն ծանուցում-յայտարարութիւն մը` «Imagine Armenia»  վերնագիրին տակ: Նախ` ընդվզեցայ, քանի որ ՍԿԶԲՈՒՆՔՈՎ անընդունելի է հայ ընթերցողներու ուղղուած հայերէն թերթի մը մէջ ամբողջութեամբ օտարալեզու նիւթերու զետեղումը: Որոշ վերապահութեամբ կ’ընդունիմ միայն արաբերէններու հրապարակումը լիբանանահայ մամուլին մէջ` իբրեւ Լիբանանի պետական լեզու, իսկ մենք, իբրեւ այդ պետութեան քաղաքացիներ, պարտաւոր ենք յարգել Լիբանանի օրէնքները, ներառեալ` պետական լեզուն:

Շարունակությունը →

Բաց Նամակ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Շնորհազարդ Հայրապետ

Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսին,

 Աստուած օգնակա՛ն, Վեհափա՛ռ Տէր,

Հայաստանեայց Առաքելական Ս. Եկեղեցւոյ Եպիսկոպոսաց պատմական Ժողովին առիթով քանի մը օրէ ի վեր կը գտնուիք Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի մէջ, այսինքն` հայոց Սրբազնասուրբ Վարդապետի` Մեսրոպ Մաշտոցի լուսաճաճանչ դամբարանէն ընդամէնը քանի մը հազար մեթր հեռու: Այս իրականութիւնը կը յայտնեմ նկատի ունենալով, յետագայ տողերով ցաւ ի սիրտ Ձեզի իմ փոխանցելիք հետեւեալ սրտակեղեք փաստերը:

Շարունակությունը →