Խախտումներ բաժնի նյութերը։

Մոտ մեկ ամիս առաջ «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» նախաձեռնությունը մի փաստաթուղթ էր պատրաստել, որտեղ առաջ էր քաշել լեզվի հետ կապված մի շարք խնդիրներ եւ ԱԺ ընտրություններին մասնակցող կուսակցություններին ու դաշինքներին առաջարկել դրանք ներգրավել իրենց նախընտրական ծրագրերում: Մասնավորապես վերացնել «Լեզվի մասին» եւ «Հանրակրթության մասին» ՀՀ օրենքներում 2010 թ. կատարված փոփոխությունները, որոնցով օրենսդրորեն ամրագրվում է Հայաստանում օտարալեզու դպրոցներ բացելու իրավունքը: Ինչպես նաեւ ներմուծել հայերեն թարգմանված ու տեղայնացված նորարարական կրթական ծրագրեր, ապահովել համացանցային որակյալ կրթական բավանդակության հայացում, ստեղծել համացանցում հայալեզու որոնման համակարգ, էլեկտրոնային բառարաններ եւ էլի մի շարք խնդիրներ:

Շարունակությունը →

«Я не могу объяснить как, когда и почему это произошло. Просто с самого раннего детства, сколько я себя помню, увлекаюсь историей и культурой Армении, люблю армянскую музыку, природу и кухню. Хотя в Армении впервые побывала только в прошлом году, уже будучи студенткой МГУ. Просто так получилось, что с детства меня окружали армяне — и в детском саду, и в школе моими лучшими подружками были армянки, и сейчас я работаю в окружении армян». Так вкратце рассказала о себе ведущая на Первом Российском Армянском Телеканале «ТВ АРМ РУ» Екатерина Строганова во время нашей встречи в ее недавний приезд в Ереван.
 Первый армянский телеканал в Москве открылся в апреле 2010 года и сегодня вещает на Москву и Московскую область, Санкт-Петербург и Ленинградскую область, на многие области России, а также на Казахстан, Латвию, Литву, Эстонию, и, естественно, Армению. Наличие самого современного оборудования позволяет членам телевизионной команды обеспечивать около 80% собственного контента — это новости России, Армении и мира, интервью с политиками, знаковыми фигурами страны, спортивные и развлекательные программы. Короче, нормальный полноценный телеканал.
Շարունակությունը →

 «Ես չեմ կարող բացատրել, թե ինչպես երբ ու ինչու է դա տեղի ունեցել: Պարզապես վաղ մանկությունից որքան ինձ հիշում եմ՝ հրապուրված եմ Հայաստանի պատմությամբ ու մշակույթով, սիրում եմ հայկական երաժշտությունը, բնությունը և խոհանոցը: Չնայած Հայաստանում առաջին անգամ անցած տարի եմ եղել, երբ արդեն Մոսկվայի պետական համալսարանի ուսանողուհի էի: Պարզապես այնպես է ստացվել, որ մանկուց ինձ շրջապատում են հայերը. թե մանկապարտեզում, թե դպրոցում իմ լավագույն ընկերուհիները հայուհիներ էին, ու հիմա էլ ես աշխատում եմ հայերի շրջապատում»: Իրեն այսպես ներկայացրեց Ռուսական հայկական առաջին հեռուստաալիքի (ՏՎ ԱՐՄ ՌՈՒ) հաղորդավարուհի Եկատերինա ՍՏՐՈԳԱՆՈՎԱՆ` Երևան կատարած վերջին այցի ժամանակ:
Շարունակությունը →

Ընթերցո՛ղ իմ պատվական, հայտնի՞ է քեզ թեկուզ մի դեպք, երբ, ասենք, բազմազգ Ռուսաստանում կամ բազմազգ Ֆրանսիայում, համապատասխանաբար, ռուսերենից ու ֆրանսերենից բացի, գիտական ատենախոսություն գրվի կամ պաշտպանվի ոչ այդ երկրների լեզուներով։ Հայտնի չլինելը երկու պատճառ կարող է ունենալ. հայտնի չէ՝ ա) որովհետեւ տեղյակ չես, բ) որովհետեւ այդպիսի բան չկա եւ չի կարող լինել։ Իրականությունը երկրորդ կետում է ամփոփված։ Տրամաբանությունից սերած հաջորդ հարցս. ազգաբնակչությամբ եզակիորեն միատարր մեր հանրապետությունում ինչո՞վ կբացատրես դրա հնարավորությունն ու իրացումը, երբ անկախացումից հետո լեզվի օրենքի ընդունման գլխավոր դրդապատճառներից մեկը գիտական ատենախոսությունները հայերեն ներկայացնելու հրամայակա՛նն էր (մինչ այդ Մոսկվայի պահանջով դրանք ռուսերեն էին ներկայացվում)։

Սրանով հայերենը կարեւորագույն ոլորտներից մեկում՝ գիտության մեջ, անկաշկանդ գործառելու եւ զարգանալու իր դարավոր իրավունքն էր վերականգնում։ 5-րդ դարից սկիզբ առած, ընդհատումներով Մխիթարյան հայրերի խնամակալությանը հասած, ապա դարձյալ ընդհատված հայացվող տերմինաբանական միասնականության տեւական խնդիրներ լուծելու եզակի հնարավորություն էր տրված մեզ։ Բայց հանկարծ մեր ազգային ԲՈՀ-ը դեռ խանձարուրում ի հայտ բերեց իր «մարդասիրությունը». եթե հայը հայերեն չգիտի կամ եթե գիտի, բայց չի ուզում հայերեն գրել (՞), ի՞նչ անենք, թող ուրիշ լեզվով գրի։

Շարունակությունը →

Պարզաբանեմ.

Ենթադրենք, ես աշակերտ եմ եւ «հիացած եմ» իմ երկրի Կրթության եւ գիտության նախարարով: Նա ինձ համար լավագույն օրինակ է, թե ինչպիսի որակներ պետք է ունենամ, որպեսզի ոչ միայն համարվեմ կրթված անձնավորություն, այլեւ ինձ վստահեն ԿՐԹԱԿԱՆ ոլորտի լրջագույն կառույցը: Կառույց, որից կախված կլինի իմ հասարակության զարգացումն ու ապագան: Եվ այսպես, որպես ԿՐԹՈՒԹՅԱՆ նախարարի «երկրպագու»` ես ամեն օր հետեւում եմ նրա ֆեյսբուքյան գրառումներին, մամուլի ասուլիսներին ու հանդիպումներին: Ի՞նչ է ստացվում:

Շարունակությունը →

Մի քանի ամիս առաջ մեր տանը վերանորոգման աշխատանքներ սկսեցինք: Մեր բանվորները, բնականաբար, օրվա մեծ մասը մեր տանն են լինում: Արդյունքում մի շատ հետաքրքիր բան պատահեց. ես հասկացա, որ մեզնից ՈՉ ՈՔ, իրականում, հայերեն չի խոսում: Նույնիսկ հայերեն իմացողները հայերեն չեն խոսում: Եթե ձեզնից որևէ մեկի տանը վերանորոգման աշխատանքներ են կատարվում, մոտ 10 րոպե տրամադրե´ք բանվորների հետ ձեր զրույցը լսելուն… կամ հիշե´ք արդեն եղած զրույցները… Մեկնաբանությունները թողնում եմ ձեզ… Ուղղակի հիշեցնեմ, որ կաֆել, պաբելկա, պատալոկ, պոլ, կլե(յ), տռուբա, կռան, ումիվալնիկ, դուշ, կռավատ, մեշոկ, վեդռո, կարիդոր բառերը հայերեն ՉԵՆ:

Շարունակությունը →