ՆՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Անթույլատրելի է հայ գիտնականին զրկել հայերեն գրելուց
Ստիպում են հայ գիտնականներին հայերեն չգրել, սահմանափակում են հայերենի գործածությունը.Արմեն Այվազյան (տեսանյութ)
ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՈՐՈՇՈՒՄԸ ՀԱՅՈՑ ԼԵԶՎԻ ԵՎ ՀԱՅԱԳԻՏՈՒԹՅԱՆ ԴԵՄ ՊԵՏՔ Է ՉԵՂԱՐԿՎԻ՛
Հայաստանյան հայագիտությունն ու հասարակագիտությունը պետք է զարգանան նախևառաջ հայերեն։ Եվ վե՛րջ։
Կառավարությունը որոշել է սպանել հայոց լեզուն ու հայագիտությունը. Արմեն Այվազյան
Հայերէն բառարաններ
Նոր բառարան հայ դպրոցականների համար
Եթե սխալվես ու Հայոց լեզուն դնես պատյանի մեջ, այլևս չես կարող հանել և ոչ էլ ստեղծել նորը
Հայոց լեզուն Սասունցի Դավթի զենքն ու զրահն է
Ես իմ հայերեն լեզուն եմ ուզում
Լա’վ, էսքա՞ն էլ օտարամոլ ու քաղքենի
Գավարիտյե պա ռուսսկի
Եթե որևէ հայ չի խոսում հայերեն, պետք է ստանա իր արդար պատիժը
Ոչ մի առատության եղջյուր հայի համար չի կարող փոխարինել ամենաբաշխ, ամենապարգև հայերենին
Ձերբազատվենք օտարաբանություններից ու գրենք պարզապես հայերեն
Ինչո՞ւ հայոց լեզուն մղվեց երկրորդ պլան
Հայաստանում՝ ՀԱՅԵՐԵ՛Ն։
ԱՆՀԵՏԱՁԳԵԼԻ ՊԱՀԱՆՋ
Ռազմական բառարաններ
Հայաստանին պետք չեն ռուսական դպրոցներ․ ՌԴ-ն հարմար պահ է ընտրել, փորձում է օգտվել փխրուն իրավիճակից
Հայաստանում 1 ռուսական դպրոցի դիմաց՝ 50 հայկական դպրոց Ռուսաստանում․ ի՞նչ կարծիքի եք, պարոն Լավրով
Երեխային զրկել վաղ տարիքում իր մայրենի լեզուն ստեղծագործաբար յուրացնելու հնարավորությունից, նշանակում է հիմքից խարխլել իմացության պատվանդանը
Երկիրը ներսից փլուզելու համար նախևառաջ պետք է անլրջացնել, աղավաղել լեզուն
Հայ դպրոցականը մագաղաթներ վերծանող ծրագիր է ստեղծել
Ոչ մի առատության եղջյուր չի կարող փոխարինել ամենաբաշխ, ամենապարգև հայերենին
|
 Երեւան, 7 Սեպտեմբեր 2013[1]
«Ազդակ» օրաթերթի խմբագրութեան,
Լիբանանահայ մամուլին եւ առհասարակ մամուլին կը հետեւիմ անոնց թղթային տարբերակներով: «Յետամնաց» ըլլալով, նոյն նիւթերուն ընթերցումը Համացանցով` ուղեղս նոյն տարողութեամբ չ’ընկալեր:
Երէկ Պէյրութէն ստացայ լիբանանահայ մամուլի վերջին օրերու թիւերը: Քիչ առաջ սկսայ զանոնք աչքէ անցընել, իսկ կարեւոր նկատածս գրութիւնները` ծայրէ ծայր ընթերցել: «Ազդակ»ի 31 Օգոոտոսի թիւի 10-րդ էջին վարի ձախ կողմը յանկարծ աչքիս զարկաւ անգլերէն ծանուցում-յայտարարութիւն մը` «Imagine Armenia» վերնագիրին տակ: Նախ` ընդվզեցայ, քանի որ ՍԿԶԲՈՒՆՔՈՎ անընդունելի է հայ ընթերցողներու ուղղուած հայերէն թերթի մը մէջ ամբողջութեամբ օտարալեզու նիւթերու զետեղումը: Որոշ վերապահութեամբ կ’ընդունիմ միայն արաբերէններու հրապարակումը լիբանանահայ մամուլին մէջ` իբրեւ Լիբանանի պետական լեզու, իսկ մենք, իբրեւ այդ պետութեան քաղաքացիներ, պարտաւոր ենք յարգել Լիբանանի օրէնքները, ներառեալ` պետական լեզուն:
Շարունակությունը →
 ՀՀ ԿԳՆ լեզվի պետական տեսչության պետ`
պարոն Ս. Երիցյանին
Հարգելի պարոն Երիցյան,
Համացանցից տեղեկացա, որ ս.թ. դեկտեմբերի 13-14-ին Երևանում «Մոսկվայի տանը» կայանալիք արգենտինական ֆիլմերի փառատոնի ցուցադրությունները լինելու են իսպաներեն՝ անգլերեն ենթագրերով:
Թեև Հայաստանում տեղակայված դեսպանատների կողմից ֆիլմերի փառատոններ կազմակերպելը խիստ ողջունելի մշակութային նախաձեռնություն է, այնուամենայնիվ անթույլատրելի է, որ այդ միջոցառումներն իրականացվեն ՀՀ օրենսդրության և Սահմանադրության ոտնահարմամբ:
Շարունակությունը →
Գյումրի 2013թ․․
Լուսանկարները` Լեզվի ժողովրդական տեսչության
Ինչու՞ է Սահմանադրությունը ամրագրում երկրի պետական լեզուն, պարտադի՞ր է պետական և մայրենի լեզուների նույնությունը, ինչու՞ է լեզվի կորուստն ընկալվում որպես պետականության կորուստ: Պետական լեզվի գործառույթների մասին են զրուցում ԳԱԱ թղթակից անդամ Հենրիկ Հովհաննիսյանը և բանասիրական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Դավիթ Գյուլզադյանը: Զրույցը վարում է Աննա Սարգսյանը:
 «Հայաստանի իշխանությունները փորձում են քարոզել, որ օտար լեզուն միայն օգուտ է մեզ, իսկ ադրբեջանական իշխանությունները հենց հայերենով են հեռուստաալիք ստեղծում եւ հայախոս աշխարհով մեկ սփռում իրենց ուզած տեսակետը»
Կար ժամանակ, երբ հնչում էին մտահոգություններ ու կոչեր, որ հարկ է անհապաղ պաշտպանել հայոց լեզուն տարաբնույթ վտանգներից ու պղծումներից: Որ ժամանակն է սանձել հատկապես մեդիայում տեղ գտած լեզվական ամենաթողությունը՝ արտահայտված սերիալների հերոսների խոսելաոճում ու որոշ առցանց լրատվամիջոցների կիսագրագետ գործածմամբ:
Շարունակությունը →
The paper deals with the study of the English translation of “History of Armenia” by Movses Khorenatsi – a unique monument of the 5th century historical literature the adequate translation of which is of crucial importance as far as the interpretation of Armenian historical, national, cultural and linguistic identities are concerned at the international arena.
The object of our research is the English translation by R. W. Thomson. Its overall study has revealed cases of inadequate translation especially on the lexical level: inaccurate calques of lexical elements, phraseological units among them, obscure transpositions of stylistically connoted words, as well as cases of non-motivated transliteration of elements indicating historical realias.
The research has shown that “History of Armenia” being a real entity of Armenian national historical records is a masterpiece, presenting a skillful intertwinement of the historical, the scientific and the literary – a fact that should have been taken into consideration by the translator.
Կարդալ ՊԴՖ տարբերակը շարունակությունը սեղմելով
Շարունակությունը →
 Հատված Վահան Տերյանի համանուն հոդվածից
Ի՞նչ է կամենում նա «Հայաստան» ասելով: Ի՞նչ է նշանակում այդ բառը նրա շուրթերին:
Եթե ենթադրելու լինենք նույն «ազգի կուլտուրական ապագան», պետք է ենթադրենք այդ բուրժուական ինտելիգենցիայի մեջ որոշ ազգային կուլտուրական գունավորում, ազգային կուլտուրական որոշ գաղափարներ, որոշ ձգտում, մինչդեռ ամենից առաջ եւ վճռական կերպով փաստերը ժխտում են մի այսպիսի ազգային ոգու գոյությունը մեր բուրժուական ինտելիգենցիայի ծոցում:
Ընդհակառակը, ինչպես հայ բուրժուազիան, այնպես եւ նրան մշտապես հարազատ, ավելի լավ է ասել՝ հոգեհարազատ հայազգի ինտելիգենցիան իր ամենախոշոր ու ամենագործոն մասով ապազգայնացած է:
Դա մի անժխտելի փաստ է:
Շարունակությունը →
Հատվածներ Վահան Տերյանի «Մեր գրականության գալիք օրը» հոդվածից
Լեզուն կուլտուրայի ամենազորեղ մղիչն է, մարդու ամենահավատարիմ ու անդավաճան մխիթարիչն ու սփոփիչը – անխոս բնության, անբարբառ տիեզերքի առջև:
Եթե լեզուն, ասում է Մաքս Մյուլլերը[1], բնության ստեղծագործությունն է, ապա դա բնության ամբողջ ստեղծագործությունը պսակող մի հրաշալիք է, որ պահպանված է եղել մարդու համար, եթե դա մարդկային ստեղծագործության արդյունք է, ապա նա բարձրացնում է ու հասցնում մարդուն աստվածային աստիճանի, եթե աստծո պարգև է` ապա դա նրա ամենամեծ ու ամենաթանկագին պարգևն է… Ամենահին դարերից սկսած խոսքը եղել է հիացումի առարկա մարդկանց համար: Ո՛չ արտաքին աշխարհը կամ բնությունը, ո՛չ մարդու ներքին աշխարհը չեն հարուցել այնքան խոր զմայլանք ու զարմանք, որքան լեզուն: Եվ դրա համար է, որ դարերից ի վեր ժողովուրդը առանձին մի հավատ ունի դեպի խոսքը: Խոսքը դարձել է հավատալիք, պաշտամունքի առարկա: Խոսքի զորությունը ահեղ է, անքննելի և ամենակարող` ժողովրդի աչքում մինչև մեր օրերը: Խոսքը կենդանի շունչ է համարվում – ոգի, զորություն կախարդական: Դեռ 1812թ., ասում է պրոֆեսոր Բոդուեն դե Կուրտենեն, մի ֆրանսիացի, որ Նապոլեոնի հետ ընկել էր Մոսկվա, հավատացնում էր հետո իր հայրենակիցներին, որ Ռուսաստանում այնպիսի խիստ սառնամանիք է լինում, որ խոսքերը շրթունքներից դուրս են թռչում, բայց մինչև լսողի ականջը չեն հասնում` որովհետև ճանապարհին սառչում են:
Լեզուն կուլտուրայի ամենաճիշտ ու անսխալական նշանացույցն է:
Շարունակությունը →
 «9-րդ հրաշալիք», 432, 2008թ., ՎԱՍ» Վաչագան Ա. Սարգսյանի ֆեյսբուքյան էջից
«ԵՍ ՃԱՆԱՉՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ»
Ես քեզ շա՛տ վաղուց եմ ճանաչում. հայ ժողովրդի ծննդյան օրվանից ի վեր: Երբ Հայկն իր որդիներին արգելեց գնալ բաբելոնյան աշտարակի շինարարությանը մասնակցելու, դու ծպտյալ գնացիր: Ես այսօր կխոսեմ քո էության, բնավորության միայն մի կողմի մասին՝ աստվածատուր քո լեզվի նկատմամբ քո ունեցած վերաբերմունքի մասին: Դու հունախոս էիր, հետո թրքախոս, պարսկախոս, ռուսախոս, անգլիախոս: Այսօր էլ դու հայախոս ու հայամտած չես: Դու այսօր էլ բանսարկություն կգրեիր Չարենցի դեմ՝ նշելով, որ նա ազգայնամոլ է՝ սիրում է իր լեզուն ու հայրենիքը: Կգրեիր Շիրազի դեմ, Րաֆֆու դեմ, Աբովյանի դեմ, Կողբացու դեմ, Հայկի դեմ: Եվ գրո՜ւմ ես՝ առնվազն ինքդ քեզ համար, քո մեջ:
Ես ճանաչում եմ քեզ: Դու այսօր քո անկախ պետության մեջ, քո մայրաքաղաքի սրտում ստեղծում ես արձանախումբ՝ նվիրված «Տղամարդիկ» կինոնկարին (սա հիանալի է), սակայն այդ արձանախումբը դնում ես մի պատվանդանի վրա, որի վրա ոչ մի հայերեն տառ չկա. դու ուղղակի չես զգում, թե որքան ծիծաղելի և որքան ողբերգական է դա և որքան զավեշտալի են քո պատճառաբանությունները:
Շարունակությունը →
|
